Op zaterdag 21 augustus bemerkte ik dat mijn laaste wandeling langs het Pelgrimspad toch al ver achter me lag. Van de weg van Haaren naar Oisterwijk kon ik me niet al te veel meer herinneren, maar toen ik eenmaal ter plaatse was herkende ik genoeg om Haaren te bereiken en daar het pad te vervolgen. De miezerregen was inmiddels veranderd in regen dus ik had mijn dunne jasje vervangen door een poncho. Maar lang heb ik daar niet in gelopen.

Na het Belversven kwam ik op bekend terrein. Als voorbereiding op de Kennedymars van Sittard heb ik een aantal keren het Vennekespad van Eindhoven naar Oisterwijk gelopen. Ook dit jaar in februari was ik daar nog. In tegengestelde richting, in een ander seizoen, en veel vroeger op de dag ziet het er heel anders uit. De Belverse Baan, waarvoor een begaanbaarheids-waarschuwing geldt, was deze keer bijna droog.

In februari kom je niet zonder hulpmiddelen langs de Belverse Baan. De eerste keer dat ik daar was had ik 90% van de Belverse Baan al gehad toen ik een diepe plas tegenkwam waar ik niet omheen kon. De andere plassen had ik nog via de zijkant kunnen passeren, maar hier moest je doorheen. Het water had een diepte van ongeveer een schoenhoogte plus twee centimeter. Na lang aarzelen heb ik mijn schoenen en sokken uitgetrokken en ben door het koude water gelopen. Na het afdrogen van mijn voeten kon ik met lekkere warme voeten mijn pad vervolgen. Een jaar later precies het zelfde, maar ditmaal zonder aarzelen. Het derde jaar heb ik twee vuilniszakken meegenomen. Dat was dan 20 meter zaklopen met twee zakken.

Bij de Logtse Baan ging het mis. Geheel volgens het kaartje liep ik langs de Beverdonkse Dijk, maar de Beerze kon ik niet bereiken. Via de Brandbeemse Weg kwam ik tenslotte ook bij de Viermannekesbrug. Door deze alternatieve route kwam ik eerst nog langs een bouwmaterialen handelaar. Op de schuur stonden een groot aantal spreuken, en ook zijn tuin was iets aparts.

Vlak voor Spoordonk ontmoette ik nog een Pelgrimspad-wandelaar die het pad in tegengestelde richting liep. Na Spoordonk bij 'De Heilige Eik' kwam ik er nog twee tegen. Die ik later nog twee maal zou zien. Het leek er op of het opnieuw zou gaan regenen, maar dat viel mee. Met prachtig wandelweer vervolgde ik mijn tocht langs de Beerze naar Middelbeers. Ik wist dat daar de bus slechts één maal per twee uur kwam zodat ik in cafe 'De Zwaan' ruim de gelegenheid had om me te goed te doen aan koffie en meer. Daarna weer lekker met de bus naar Eindhoven. De twee wandelaars die ik eerder ontmoet had stapten ook in. We kletsen gezellig en voor dat ik het wist waren we al bij station Best waar zij de bus verlieten.