De snelheid lijkt er nu helemaal uit. Het lijkt wel een processie met zo nu en dan een stap achteruit. Zondag 31 oktober vertrok ik naar Heeze. Zaterdag was ik ook al op pad geweest. Ik wilde eerst even kennismaken met de nieuwe Phileas in Eindhoven en dacht even snel heen en weer naar Airport Eindhoven te gaan, dan kon ik daarna nog wel naar Heeze. De belangstelling voor de Phileas was echter overweldigend en de daarbij kwam dat ik op de terugweg in een bus had plaatsgenomen die met een storing langs de kant van de weg bleef staan. Dit gaf me wel mooi de gelegenheid om ook eens achter de diverse deurtjes te kijken, maar al met al werd het te laat om nog naar Heeze te gaan.

Op zondag 31 oktober ging ik dan toch naar Heeze. Midden in het dorp Heeze begint een lange oprijlaan die naar kasteel Heeze leidt, het middelpunt van de Heerlijkheid Heeze, Leende en Zesgehuchten. Het was de laatste zondag van het seizoen waarop in kasteel Heeze een rondleiding werd gehouden. Dat wilde ik toch nog wel even meepikken. De rondleiding, die zeer de moeite waard was, begon om twee uur. Toen deze om kwart over drie voorbij was, was er nog net genoeg tijd om over de Strabrechtsche Heide te lopen. Net voor donker kwam ik op de weg tussen Someren en Heeze. Om zondag avond heb je dan niet zo veel keuze en ben ik via de weg teruggelopen naar Heeze waar ik eerder die dag ook begonnen was.

Hoewel ik weer op het zelfde station was als vijf uur daarvoor was ik toch weer 13,5 km verder op het pad.