In al die jaren dat al aan het wandelen ben is het me nog nooit overkomen dat ik geen zin had omdat het weer te slecht was. Toch bleef ik op 13 november bij de kachel en nam een op 17 november een snipperdag om weer naar Heeze te gaan.

De vorige keer had ik vijf kwatier gelopen om van Het Pad bij het openbaar vervoer te komen. Deze keer wist ik een iets kortere route te vinden, maar het koste me toch nog iets meer dan een uur. Dat was geen bezwaar want ik had de hele dag de tijd.

In het bos, op de kaart aangeduid met de naam Somerense Heide, was het heerlijk wandelen. Je loopt er langs een trimroute maar ook langs een natuurpad. Na elke bocht is er weer een nieuwe bocht. Net na de Keelven kwam ik een merkwaardige cirkel tegen.
Een bord vermelde de volgende tekst:

Horizontale zonnewijzer
Hij/zij, die wil weten hoe laat het is neemt het touw
en gaat buiten de cijferspiraal staan waarbij het touw
strak wordt gehouden.
Het touw veroorzaakt een schaduwlijn over de grond.
Nu moet u zo gaan staan, dat de schaduw van het touw
over het midden van de 'zon' valt. De schaduw van het
touw valt dan ook op of tussen de uurcijfers en u kunt
de zomertijd aflezen.

Helaas scheen de zon niet. In het open veld was het, in vergelijking met het bos, een beetje fris. Het grootste deel van de dag kon ik gelukkig tussen de bomen lopen. Een eindje verder werd mijn weg verspert door een forwarder, een trekker met een aanhangwagen en grijpkraan die de stamstukken verspreid in het bos opraapt. Dit was een mooie gelegenheid om even op een bankje wat te eten. Toen mijn tomaat op was, was de forwarder al weer het bos in om een nieuwe lading te halen.

Op de Koenraadtweg ging ik niet rechtdoor, maar rechtsaf naar Maarheeze. Station Maarheeze laat waarschijnlijk nog even op zich wachten en daarom ben ik maar met de bus naar Eindhoven gegaan. Na 20 km lopen was ik weer 11,5 km verder op Het Pad.