Home

Juno en Venus

De reis

Ze gingen scheep en voeren in de richting van het nieuwe land. Al snel ontdekte Juno da Aeneas Troje was ontvlucht. Juno haatte Aeneas. Ze wist dat het lot had bepaald dat haar lievelingsstad Carthago door de nakomelingen van Aeneas zou worden verwoest. Daarom was ze vastbesloten Aeneas zo veel mogelijk dwars te zitten. Waar hij maar met zijn mannen aan land wilde gaan, werd hij verjaagd. Storm en ongeluk achtervolgden hem. En toen tenslotte na zeven jaar zwerven zijn trouwe vader Anchises stierf, begon Aeneas de moet te verliezen. Weer stak een storm op.nog nooit zag Aeneas zo’n pikzwarte lucht, nooit hoorde hij de golven zo gulzig langs de scheepswand slurpen. Donderslagen rolden over de zee, bliksemschichten schoten door de lucht, touwen en masten braken. ‘De goden willen mijn ondergang,’ dacht Aeneas. ‘Was ik maar als held in Troje gestorven!’ Radeloos spreidde hij zijn armen en riep de goden aan.

Juno en Venus verzoend?

Juist op dat moment verscheen "Venus bij Juppiter en klaagde over het harde lot van haar zoon. ‘Waarom heeft Aeneas alleen maar tegenslag? In ruil voor de ondergang van Troje mocht hij toch een nieuwe stad stichten? Of kan het lot zomaar veranderen?’ ‘Nee, liefje,’ zei Juppiter. ‘Het lot is onveranderlijk. Zie maar, de storm is al geluwd en de golven zijn bedaard. Herken je de kust waar hij en zijn volk zijn aangespoeld? Noord Afrika is het, Carthago, de stad die koningin Dido uit het niets heeft opgebouwd. Dido zal je zoon zeker gastvrij ontvangen!’ Ja, ja, dacht Venus. In Carthago zeker. Carthago is Juno’s lievelingsstad. Het is misschien beter om Dido verliefd te maken op Aeneas. Dan zal ze hem zeker geen kwaad doen!

Snel als de wind vloog Venus naar haar zoon en maakte zijn verschijning aantrekkelijk en onweerstaanbaar. Ook Juno maakte zich zorgen. Gefronst keek ze toe hoe koningin Dido de held Aeneas ontving. Waarom was Venus daar? Maar terwijl ze toekeek en zag dat Dido’s hart in vuur en vlam stond voor de Trojaanse held, kreeg ze een plan. Ze ging naar Venus en begroette haar vriendelijk. ‘Luister, Venus,’ zei Juno, ‘Zullen wij de strijdbijl begraven en weer vriendinnen worden, net als vroeger, toen Paris nog niet bestond?’ Venus trok een wenkbrauw op en zweeg. ‘Dido is mooi en heeft een man nodig!’ zei Juno hardop, maar bij zichzelf dacht ze: ‘Als ze getrouwd zijn, dan vergeet Aeneas vanzelf een nieuw rij te stichten.’dan zullen zijn nakomelingen mijn stad ook niet verwoesten! Venus glimlachte fijntjes. Ze doorzag Juno dadelijk. ‘Oké,’ sprak ze. ‘Ze zijn overigens al verliefd, geloof ik!