Oosterscheldepad  
 
23 juli 2004
Vrijdag 23 juli 2004 zou een makkie worden omdat ik de 20 km op St.Philipsland kon afleggen tussen 10:00 en 16:00. De drie kilometer heen en weer naar de pont kon ik rustig aan doen. Ruim op tijd voor de pont van 9:30 was ik op de kade. Het cafe ging pas om 12:00 open zodat ik me met mijn eigen drinken moest behelpen. Om half tien was er nog geen pont te bekennen. Net toen ik op het punt stond te gaan bellen kwam hij tussen de andere boten vandaan. Direct was het druk op de steiger want een groep van 26 fietsers diende zich aan. Het afmeren duurde wat langer dan normaal maar dat mocht de pret niet drukken. Door de hoge waterstand was het verschil tussen boot en steiger nog al groot en het leek niet eenvoudig om aan boord te komen. Nadat de pont lag afgemeerd nam ik een flinke stap en was aan boord. De fietsers zagen dit echter niet zitten. Maar wat zij, en ik ook niet, wisten was de aanwezigheid van een loopplank waarmee je zonder moeite aan boord kunt komen. Hoe we ook wenkten, de fietsers kwamen niet terug en zijn vermoedelijk naar de andere kant gefietst. Ik had daardoor een rustige privé-overtocht.

 

Om half elf was ik aan de overkant en heb daar eerst dankbaar gebruik gemaakt van het daar opgestelde toilet. Als ik de pas er inhield moest vijf en een half uur om de 20 km te lopen en boodschappen te doen ook voldoende zijn. In Anna Jacobapolder vertelde men mij dat de winkel in St. Philipsland op vrijdag ook tussen de middag open was. Zo niet dan had ik altijd nog de mogelijkheid om in Bruinisse te gaan winkelen. Toen ik om 13:00 in St.Philipsland aankwam bleek echter dat ook op vrijdag de winkel tussen de middag tot 13:15 gesloten is. Dat was dus een kwartier rust. Van half twee tot vier had ik nog de tijd om de zuidelijk route terug naar de pont te bewandelen. Om 16:00 bracht de pont me weer terug naar Bruinisse. Daarna was het nog een kleine drie kilometer naar de camping.

 

Ik had nog 52,2 kilimeter te gaan. Afhankelijk van het traject te kiezen traject kon daar nog 2 km bij of afgaan. Dat was dus goed voor drie dagen. Hoewel ik dacht dat het rondje St Philipsland niet zo zwaar zou zijn, was ik behoorlijk moe en dacht bij mijn planning zelfs aan stoppen. De overtocht met de pont vond ik wel prachtig en wat ik ook zou doen, die wilde ik nog wel eens meemaken, en dan het liefst de langere oversteek van Bruinisse naar St. Annaland. Eerst maar eens lekker slapen en dan weer zien.